ذهن خودکفا : در یک اتاق آرام ، می توانیم سکون را بیابیم. و در آن سکون ، می توانیم به فکر ذهن خود باشیم.
چیزی که ما اغلب متوجه می شویم این است که ذهن بسیار بیقرار است. او می خواهد از هزار چیز مراقبت کند ، زیرا احساس عدم اطمینان و ترس می کند. این می خواهد مشکلات را برطرف کند ، از همه کارهای ناپدید شده مراقبت کند ، و بفهمد آیا همه چیز خوب پیش می رود. این می خواهد همه نیازهای ما را برآورده کند ، از نیازهای بقا گرفته تا معنا ، ارتباط و عشق.
ذهن بیقرار است ، می خواهد همه چیز را برطرف کند ، هر آنچه را که نیاز دارد بدست آورد.
اگر بتوانیم به ذهن خود استراحت دهیم و به اندازه کافی در همان جا مستقر شویم ، چطور؟
ما در هر لحظه به همه چیزی نیاز نداریم ، به جز آنچه برای بقای جسمانی لازم است.
این بدان معنا نیست که ما هیچ کاری نمی کنیم (هرچند که می توانستیم!) – فراتر از نیازهای ما ، ممکن است تمایل قلبی برای انجام کارهای خوب برای خود یا دیگران وجود داشته باشد ، اما نیازی نیست که از ترس ناشی شود.
با این نوع تمرین می توان یک آرامش ، آرامش ایجاد کرد.
این احساس وجود دارد که ما کافی هستیم. اینکه همه چیزهایی که ما نیاز داریم در حال حاضر در ما وجود دارد.
این یک تمرین مادام العمر است
در اینجا نحوه شروع توصیه می کنم:
در مکانی آرام بنشینید. باسن خود را با بالشتک بالای زانو قرار دهید تا به خود ثبات و راحتی بیشتری ببخشید. در حالت ایستاده اما آرام بنشینید. چشم ها را می توان بسته یا کمی باز کرد با یک نگاه نرم به سمت پایین.
سکون را بیابید حداقل ۵ تا ۱۰ دقیقه در این مکان بمانید ، اگر دوست دارید به مرور زمان بیشتر می شود. لازم نیست مدت زیادی طول بکشد ، اما وقتی احساس بیقراری می کنید ، کمی بیشتر بمانید تا با این بی قراری تمرین کنید.
در تجربه مستقیم استراحت کنید. بگذارید توجه شما به احساسات بدن شما ، احساسات لحظه حال معطوف شود. این احساسات تجربه مستقیم جهان است. ذهن خود را در این آگاهی باز از تجربه مستقیم ، بدون نیاز به انجام هیچ کاری جز مشاهده آنها ، آرام کنید.
ذهن را زیر نظر داشته باشید. ذهن شما می خواهد از این تجربه مستقیم روی برگرداند. دلیلش این است که احساس ناآرامی می کند. می خواهد نیازهای خود را برطرف کند ، یا مشکلات را برطرف کند یا با عدم قطعیت ها یا ترس مقابله کند.
اشکالی نداره! مراقب باشید ذهن کار خود را انجام می دهد. سعی می کند چه چیزی را برطرف کند؟ در هنگام تلاش ذهن برای انجام کار خود به ترس یا میل اساسی توجه کنید.
از کیفیت نورانی ذهن قدردانی کنید.
ذهن مانند یک انرژی است که سعی می کند تمام تلاش خود را برای زنده ماندن انجام دهد.
غافل از این است که در حال حاضر درخشان ، فراوان ، به اندازه کافی. نورانی و زیباست.
ما می توانیم از این ویژگی های لذت بخش ذهن قدردانی کنیم.
این کار به کنجکاوی ، قدردانی و تمرین زیاد نیاز دارد. به تمرین ادامه دهید.
برو بنشین ، تمرین کن ، و آنچه را که پیدا می کنی به من بگو!